Samobadanie piersi
Mamy to 🙂 We współpracy z Asią z „Moje piękno – Moja sprawa” przygotowałyśmy dla Was poradnik „Jak samodzielnie wykonać badanie piersi”
Pamiętajmy, że profilaktyka jest zawsze lepsza niż leczenie!
Jest to łatwe badanie, nieinwazyjne, które kobieta może przeprowadzić samodzielnie w warunkach domowych i nie tylko. Powinno być comiesięcznym rytuałem dla każdej kobiety. Ma ono na celu dokładne poznanie przez kobietę kształtu i struktury piersi, jak również zachodzących w nich zmian. Znajomość swojego ciała, uważność na zmiany! Samobadanie piersi zaleca się u kobiet w każdym wieku, a po skończeniu 20 roku życia powinno się ono stać nawykiem kontynuowanym już zawsze. Podstawą wiarygodności badania jest systematyczność, ponieważ jedynie regularna samokontrola pozwala kobiecie na wypracowanie prawidłowej techniki oraz ewentualne wykrycie niepokojących zmian. Samobadanie piersi należy wykonywać raz w miesiącu, najlepiej w tym samym dniu cyklu. U kobiet miesiączkujących optymalnym okresem do przeprowadzenia badania jest 2-3 dzień po miesiączce, ponieważ piersi wtedy nie bolą i są mniej obrzęknięte. Kobiety po menopauzie powinny wykonywać samobadanie piersi w wybranym, tym samym dniu każdego miesiąca. Każdy niepokojący kobietę objaw wymaga konsultacji położnej lub lekarza. Szybkie przystąpienie do dalszej diagnostyki i leczenia wykrytych zmian w piersiach zwiększa szanse na całkowite wyleczenie nowotworu.
INSTRUKCJA KROK PO KROKU
I ETAP – Oglądanie piersi na stojąco.
- Stań przed lustrem prosto, rozebrana od pasa w górę (nago) z rękoma opuszczonymi wzdłuż ciała, obejrzyj, jak wyglądają piersi:
- czy są nierówne, asymetryczne bardziej niż zazwyczaj,
- czy nie widać gołym okiem zgrubień, zmian skórnych na piersi, nierówności podskórnych, wychodzących naczyń krwionośnych (nie dotyczy laktacji) albo zagłębień,
- czy nie widać wciągnięcia (nieprawidłowego ustawienia) sutka.
- Oglądanie piersi w innych pozycjach– stań przodem z rękami opartymi na biodrach, a później z rękoma uniesionymi do góry – następnie dokonaj takich samych oględzin jak w punkcie 1.
- Obejrzyj dokładnie brodawki obu piersi, czy nie ma na niej pęknięć, owrzodzeń, łuszczącej skóry. Następnie naciśnij je i zobacz, czy nie wydobywa się z nich żaden płyn.
II ETAP – Badanie palpacyjne (dłońmi)
- Na stojąco
W pozycji stojącej unosimy jedną rękę za głowę 2-3 palcami dłoni kolistymi ruchami uciskamy pierś od zewnątrz do wewnątrz. Może być też od wewnątrz do zewnątrz czy od góry na dół, ale najważniejsze jest, by zbadać całą pierś. Zwróć też uwagę, czy nie ma samoistnego bólu w piersi podczas badania.Następnie takim samym ruchem, uciskając badamy obojczyk, jego okolice oraz pachę i zagłębienie wokół niej, by sprawdzić, czy nie mamy powiększonych węzłów chłonnych lub zgrubień (ziarna grochu/ fasoli) – szczególnie jest to istotne, jeśli okaże się, że są powiększone i nas nie bolą.Takie same czynności wykonujemy na drugiej piersi. - Na leżąco (na plecach)
Ostatni etap, czyli badanie na leżąco możesz wykonać, gdy wieczorem położysz się już do łóżka JW tej pozycji łatwiej znaleźć zmiany, które mogą być położone głębiej. Możesz też uciskać trochę mocniej, by wyczuć zmiany, które są naprawdę głęboko. Najpierw takie samo badanie jak na stojąco wykonujemy na jednej, potem na drugiej piersi.
Co powinno nas niepokoić:
- Wyraźnie wyczuwalne zgrubienie pod skórą
- Wklęśnięcie na jednej lub obu piersiach
- Obrzęk lub ból przy uciskaniu
- Zaczerwienienie lub uczucie gorąca
- Wydzielina sącząca się z jednego lub obu sutków
- Wgłębienia na skórze
- Guzy
- Nabrzmiałe żyły
- Wklęśnięte brodawki
- Zmiany kształtu i rozmiaru piersi
- „Pomarańczowa skórka” na piersiach
- Twardy jak pestka cytryny guzek, wyczuwalny po uciśnięciu piersi
WAŻNE:
Wszystkie zmiany, które zauważyłaś, które cię niepokoją albo które wyczuł np. Twój partner podczas seksu, należy zgłosić swojemu ginekologowi czy choćby lekarzowi rodzinnemu. Zostaniesz wtedy skierowana na dalszą diagnostykę.
DODATKOWO:
Dla poczucia większego komfortu, możesz prowadzić dzienniczek badań i zapisywać w nim umiejscowienie i wielkość guzków. Dzięki temu będziesz miała pewność, że nie jest to żadna nowa zmiana. Do lekarza powinnaś zgłaszać się także raz w roku na profilaktyczne kontrole – nawet gdy w samobadaniu nie zaobserwujesz nic niepokojącego.